ŚRODOWISKO
O NAS
ZAANGAŻUJ SIĘ
KONTAKT
-
Fundacja WWF Polska
ul. Usypiskowa 11
02-386 Warszawa
kontakt@wwf.pl
Już niedługo rozpocznie się sezon godowy u suhaków mongolskich, który trwa od końca listopada nawet do stycznia. Podczas godów powstają u suhaków nowe stada, które bywają niczym prywatne haremy przewodnich samców. Młode suhaki rodzą się na ogół w maju/czerwcu. Są bardzo kruche, ale szybko stają na nogi – są w stanie chodzić już po jednej - dwóch godzinach. Już przed upływem miesiąca od urodzin większość czasu się pasą, a w ciągu trzech miesięcy osiągają wielkość zbliżoną do dojrzałych osobników. Chcesz wiedzieć więcej? Czytaj i obejrzyj nasz film!
Czy wiesz, że suhaki żyją na Ziemi od czasów mamutów? Kiedyś ich obszar występowania był bardzo szeroki, natomiast m.in. w wyniku działalności człowieka znacznie się skurczył i obecnie żyją jedynie 2 podgatunki tych zwierząt. Suhak stepowy – na terenach Rosji, Kazachstanu i Uzbekistanu oraz endemiczny podgatunek suhaka mongolskiego, który występuje jedynie w Mongolii. Ciekawostką jest to, że jeszcze w XVII wieku suhaki występowały na terenach ówczesnej Polski i… trafiły nawet do Trylogii Henryka Sienkiewicza!
Kiedyś suhaki formowały stada liczące setki osobników, teraz liczą one raczej do kilkunastu zwierząt, choć największe, odnotowane w 2020 roku, współcześnie stado liczyło 111-141 suhaków. Stada formowane są w okresie godów, który przypada na przełom listopada i grudnia, kiedy to mróz mongolski pobudza zachowania godowe tych zwierząt. W tym czasie samce suhaków zbierają wokół siebie swoisty harem – na ogół składa się on z 2-9 samic, ale odnotowano też przypadki, gdy było ich... kilkadziesiąt!
Na czas godów samce znacznie zmieniają swój wygląd – skóra na ich szyi nabrzmiewa i powiększa się, a sierść tej części ciała się wydłuża i ciemnieje, nabierając ciemnobrązowego odcienia. Ciemnieje również sierść pod ich oczami, a znajdujące się nad nimi gruczoły powiększają się, wydzielając lepką substancję o silnym zapachu. Podobną do tej, którą wydzielają w tym czasie ich kopyta i gruczoły pachwinowe. Puchnie i powiększa się też ciało pod ich nosami przypominającymi trąby. Zdaniem ekspertów możliwą przyczyną tych zmian jest zapobieganie zranieniom w trakcie walk o samice. Dojrzałe płciowo samce walczą o samice zaciekle, czasami nawet odpychając od stad młode.
Małe suhaki przychodzą na świat w maju/czerwcu, gdy baza pokarmowa jest najbardziej zasobna. Ciężarne samice, chcąc ograniczyć ryzyko ataków drapieżników na młode, często łączą się w grupy i rodzą wspólnie na przełomie 1-2 tygodni. Miejsce do porodu przygotowują, rozgrzebując kopytami wokół siebie ziemię, aby móc się wygodnie ułożyć. Rodzą nocą, o świcie lub wcześnie rano.
Suhaki po urodzeniu są bardzo kruche i słabe, bo ważą zaledwie 3-4 kilogramy, ale szybko stają na własnych nogach! Aby nie paść łupem wilków czy lisów, opuszczają miejsce narodzin maksymalnie 1-2 godziny po urodzeniu. 2-3 miesiące po narodzinach jedzą mleko matki przynajmniej 3 razy dziennie, ale już 2-3 dni po narodzinach zaczynają też jeść rośliny (które stanowią wtedy ok. 10% ich diety), by po miesiącu większość czasu spędzać na wypasie, a po trzech (gdy już prawie dorównują wielkością swoim mamom) przejść na dietę w pełni roślinną.
Gdy panują korzystne pogodowo warunki nawet 70% samic ma aż 2 cielęta! Suhaki mongolskie są bardzo troskliwymi zwierzętami – co ciekawe, często matki wspólnie opiekują się swoim potomstwem, co oznacza, że dwa dorastające razem suhaki nierzadko piją mleko obu matek!
Fundacja WWF Polska wspiera program ochrony suhaków mongolskich prowadzony przez WWF Mongolia. Aby zbierać o nich informacje, co pomaga chronić ten gatunek, wspieramy lokalne społeczności w prowadzeniu monitoringu, polegającym m.in. na rozstawianiu i kontrolowaniu fotopułapek. Dzięki wsparciu dzieci z mongolskich ekoklubów łatwiej jest nam dotrzeć z edukacją do lokalnych społeczności, by walczyć z kłusownictwem i nielegalnym handlem. Chronimy też naturalne źródła wody, aby przywracać kluczowe siedliska tych zwierząt.
Możesz nam pomóc chronić suhaki mongolskie! Zostań ambasadorem tego gatunku i opowiedz o jego trudnej sytuacji rodzinie, znajomym czy w szkole. Na wakacjach nie kupuj pamiątek pochodzących od gatunków zagrożonych. Mongolia jest krajem, który szczególnie odczuwa skutki zmiany klimatu, dlatego postaraj się ograniczyć swój ślad węglowy. Możesz też symbolicznie adoptować tę niezwykłą antylopę, czym umożliwisz nam dalsze wspieranie WWF Mongolia!