Jak policzyć niewidoczne?

Pantery śnieżne to tak bardzo tajemnicze zwierzęta, że spotkanie z nimi jest niemalże jak wygrana w totolotka. Nie bez przyczyny ten dziki kot bywa nazywany Duchem Gór. Jak zatem policzyć pantery śnieżne i sprawdzić, czy ich populacja rośnie, czy maleje? Tego trudnego zadania podjęło się mongolskie biuro Fundacji WWF. Oto wyniki pierwszego narodowego liczenia panter śnieżnych*. 

Pantera śnieżna w liczbach 

Badanie pozwoliło oszacować mongolską populację irbisa na ok. 953 osobniki, choć podaje się ich liczbę w przedziale od 806 do 1127 osobników, co wynika z wędrownego trybu życia tego gatunku. Podczas trwającego aż 4 lata projektu w 29 trudno dostępnych górskich terenach zaobrożowano 15 panter śnieżnych i zainstalowano też 1475 fotopułapek, dzięki którym udało się potwierdzić obecność tych dzikich kotów na obszarze Mongolii. W tym czasie w pracach terenowych wzięło udział ponad 500 osób! Nie trzeba dodawać, że to prawdziwe wyzwanie, nie tylko ze względu na ogromną powierzchnię (pantery zamieszkują około 326 617 km² w pasmach górskich Ałtaj, Sajan i Changaj – czyli obszar większy od Polski), ale także trudne warunki klimatyczne i znaczną wysokość nad poziomem morza. 

Dlaczego pantery śnieżne są ważne? 

Obecność panter śnieżnych naturalnie reguluje populacje pozostałych zwierząt obszaru, wpływając tym samym na utrzymanie równowagi ekosystemu i zachowanie różnorodności biologicznej na terenach górskich. Irbisy występują w środowisku, którego stan jest dobry. W ich przypadku to obszary zlodowacone, z czystą wodą i zamieszkiwane przez wiele gatunków będących bazą pokarmową dla tego drapieżnika. Można powiedzieć, że troska o przetrwanie panter śnieżnych to także działanie na rzecz przetrwania milionów ludzi, których codzienność, podobnie jak życie irbisów, zależy od jakości środowiska i rzek wypływających z górskich lodowców. 

Po co liczyć pantery śnieżne? 

 „Kluczowe znaczenie ma ustalenie, jak duża jest populacja pantery śnieżnej i gdzie się znajduje, aby zrozumieć, w jaki sposób najlepiej zarządzać działaniami na rzecz jej ochrony w przyszłości. Z inicjatywy WWF Mongolia pomyślnie przeprowadzono ocenę populacji irbisów w kraju. Reprezentując rząd Mongolii, Ministerstwo Środowiska i Turystyki zapewniło strategiczne wsparcie tych badań. W oparciu o wyniki będziemy w stanie opracować i wdrożyć podprogramy w celu ochrony ekosystemów bioróżnorodności wysokogórskiej” - mówi P. Tsogtsaikhan, dyrektor Departamentu Fauny, Flory i Zasobów Naturalnych w Ministerstwie Środowiska i Turystyki Mongolii. 

Tymczasem B. Gantulga, specjalista ds. gatunków, WWF Mongolia podkreśla: „Badanie populacji pantery śnieżnej objęło 406 800 kilometrów kwadratowych na obszarze 10 prowincji Mongolii, w których może zamieszkiwać ten gatunek, co jest jednym z największych badań, jakie kiedykolwiek przeprowadzono na tym gatunku”.  

To nasz wspólny sukces 

 

Dzięki wsparciu darczyńców Fundacja WWF może pomóc w monitoringu panter śnieżnych poprzez zakup fotopułapek, umieszczanie ich w terenie i zapewnienie środków na ich systematyczne monitorowanie. To pozwala zgromadzić więcej informacji o irbisach i wpłynąć na ich skuteczniejszą ochronę oraz zachowanie naturalnych siedlisk i ciągłości korytarzy ekologicznych. Działania ochronne realizowane są przy udziale społeczności lokalnych.  

Szacuje się, że na wolności pozostało jedynie około 4000 panter śnieżnych. Do tej pory zostały one rzetelnie policzone w Bhutanie (96 osobników), Rosji (61 osobników) i Mongolii (953 osobniki). Pozostałe kraje zobowiązały się do przeprowadzenia dokładnych badań liczebności irbisów na swoim terytorium do 2023 r. Populacja panter śnieżnych w Mongolii jest zapewne drugą pod względem wielkości po chińskiej, jednak dopiero po otrzymaniu szczegółowych danych z pozostałych krajów będzie możliwe ostateczne potwierdzenie tej informacji. 

*Główni zaangażowani w narodowe liczenie panter śnieżnych w Mongolii to: WWF-Mongolia i partnerzy, w tym Snow Leopard Conservation Foundation, Snow Leopard Trust, Irbis Mongolia Center, a wszystko to przy wsparciu Ministerstwa Środowiska i Turystyki Mongolii.