ŚRODOWISKO
O NAS
ZAANGAŻUJ SIĘ
KONTAKT
-
Fundacja WWF Polska
ul. Usypiskowa 11
02-386 Warszawa
kontakt@wwf.pl
Czy chodzi tu o lubiących samotne wędrówki? Nie tym razem! Właśnie zakończone zostały prace nad raportami podsumowującymi przeprowadzone w 2020 roku inwentaryzacje ptaków lęgowych w Puszczy Knyszyńskiej. Wśród nich znalazły się właśnie samotniki, a także sóweczki, siniaki, dzięcioły i wiele innych. Czemu wykonano te obserwacje i dlaczego liczenie ptaków może mieć duży wpływ na ochronę lasów?
W 2020 roku w Puszczy Knyszyńskiej przeprowadzona została inwentaryzacja gatunków objętych ochroną przez dyrektywę Ptasią, na obszarach badawczych o łącznej powierzchni ponad 240 ha, oraz sprawdzane były lokalizacje gniazdowania sóweczki, stwierdzone w roku wcześniejszym.
Celem tych działań było objęcie odpowiednią ochroną fragmentów lasu szczególnie cennych dla zachowania różnorodności biologicznej lasów. W obserwacjach wszystkie gatunki wymienione w załączniku I Dyrektywy Ptasiej oraz dodatkowo te, których populacja w Puszczy Knyszyńskiej jest istotna w skali Polski, czyli: sóweczkę, bielika, bociana czarnego, droździka, dzięcioła białogrzbietego, czarnego, średniego, trójpalczastego, zielonosiwego, jarząbka, jastrzębia, krzyżodzioba świerkowego, muchołówkę białoszyją i małą, orlika krzykliwego, orzechówkę, puchacza, samotnika, siniaka, trzmielojada, włochatkę, wójcika, zimorodka i żurawia. Lista jest długa, a przeciętny obserwator podczas spaceru nie byłby w stanie dojrzeć wszystkich skrzydlatych mieszkańców puszczy.
Mimo to obecność tych gatunków świadczy o sprzyjających im warunkach do życia. Idealne lokum dla wskazanych ptaków to tereny jak najbardziej naturalne, starodrzew, obszary podmokłe, obecność drzew martwych i zamierających. Tam, gdzie się znajdują, tam warto chronić cały krajobraz.
Cóż, z pewnością cechą dobrego ornitologa jest… cierpliwość. Potrzeba też ogromnej wiedzy i uważności. Nie zawsze obecność ptaków jest dostrzegalna na pierwszy rzut oka. To nie tylko trzepot skrzydeł nad głową, ale także dziuple, ślady polowań, odchody i wypluwki, czyli niestrawione resztki posiłku.
W 2020 roku kontrole w Puszczy Knyszyńskiej były prowadzone od 10 marca do 20 czerwca, ponieważ w tym czasie różne gatunki mają swoje okresy lęgowe. Znalezienie miejsc ich pobytu pozwala stwierdzić, który fragment lasu jest dla tych gatunków szczególnie cenny i wart ochrony. Niektóre wizyty w terenie odbywały się wieczorem, jednak przeważająca większość o poranku, nie później niż 2 godziny od wschodu słońca. Można pokusić się nawet o stwierdzenie, że dobry ornitolog jest też „rannym ptaszkiem”.
Nie każda gospodarka leśna szkodzi ptakom. Odpowiednio prowadzona to taka, która zostawia miejsce do życia i prowadzenia lęgów skrzydlatych mieszkańców lasów. Gospodarka taka dba o to, aby pozostawiać fragmenty starych lasów, a w miejscach prowadzenia wycinki zachować część drzew do naturalnej śmierci. Drzewa stare, martwe lub zamierające są ważne dla ptaków, to miejsca gniazdowania, schronienia, czatowania oraz odpoczynku. Jak stwierdzono w inwentaryzacji z 2019 roku w Puszczy Knyszyńskiej, ponad połowa drzew dziuplastych wykorzystywanych przez sóweczki była martwa lub obumierająca1. Takie drzewa nie powinny być usuwane, o ile nie zagrażają bezpieczeństwu ludzi. Odpowiednia gospodarka leśna nie dopuszcza również wycinek w okresach lęgowych ptaków.
W czasie prowadzonych inwentaryzacji zaobserwowano, że rozlewiska bobrowe sprzyjają różnorodności przyrodniczej, w tym obecności ptaków. To kolejny przykład pokazujący jak niesamowitą układankę stanowi dzika przyroda! Często w takich miejscach występuje nagromadzenie martwego drewna, co z kolei wpływa na obecność owadów z nim związanych, którymi żywią się jedne najrzadszych krajowych dzięciołów - białogrzbiety i trójpalczasty. Pozytywny wpływ bobrów to również zapobieganie suszy, co jest istotne dla całego lasu. Dlatego jedną z głównych rekomendacji sporządzonych opracowań jest pozostawienie tam bobrowych do ich naturalnego rozpadu (o ile nie kolidują one z zapewnieniem bezpieczeństwa ludziom) i wyłączenie takich miejsc z gospodarki leśnej.
Dzięki wsparciu darczyńców Fundacja WWF Polska może prowadzić monitoring sóweczki i innych ptaków lęgowych. Wyniki tych prac są zgłaszane do odpowiednich nadleśnictw i Regionalnych Dyrekcji Ochrony Środowiska. Ustanawiane na podstawie wniosków strefy ochronne służą nie tylko ptasim mieszkańcom lasów, ale także wszystkim gatunkom znajdującym się na chronionym terenie.
W latach 2019-2020 WWF Polska zgłosiła Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Białymstoku wnioski o objecie ochroną strefową w sumie 20 lokalizacji z gniazdami sóweczki, co do maja 2021 roku poskutkowało stworzeniem 6 stref ochronnych sóweczki. Czekamy kolejne decyzje. Zgłoszone miejsca gniazdowania sóweczki powinny być objęte ochroną niezależnie od istnienia strefy, są to siedliska gatunku prawnie chronionego.
Autorzy: Agnieszka Muzińska, Dariusz Gatkowski
1 Tumiel T., Białomyzy P., Grygoruk G., Korniluk M. Świętochowski P., Wereszczuk M. 2020. Inwentaryzacja sóweczki (Glaucidium passerinum) na wybranych powierzchniach obszaru Natura 2000 Puszcza Knyszyńska PLB200003.Fundacja WWF Polska, Warszawa, Polska.