Fundacja WWF Polska stanowczo sprzeciwia się planowanemu odstrzałowi 40 żubrów na terenie Puszczy Knyszyńskiej i Puszczy Boreckiej.
Żubr jest objęty ścisłą ochroną gatunkową na podstawie rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. poz. 2183) oraz, jako gatunek priorytetowy, znajduje się w Załączniku IV Dyrektywy Siedliskowej (Dyrektywy 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory). Został on zaklasyfikowany jako gatunek narażony (VU) na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych IUCN. Populacja żubra w Polsce według Księgi Rodowodowej Żubrów wynosi 1698 osobników (stan na 2016 r.). Planowany odstrzał 40 żubrów aż o 14% obniży liczebność lokalnych populacji tego gatunku.
Fundacja WWF Polska sprzeciwia się w szczególności utrwalającej się w Polsce praktyce prowadzenia tzw. odstrzałów redukcyjnych jako polowań o charakterze komercyjnym. Niedopuszczalne jest bowiem wydawanie zezwoleń na komercyjne wykorzystywanie tusz oraz części żubrów, jak i sprzedaż praw do jego odstrzału i zabierania uzyskanych z nich trofeów. Odstrzał taki nie powinien być realizowany. Zgodnie z polskim prawem zabijanie żubrów jest zakazane, zakazany jest także transport, sprzedaż lub oferowanie do sprzedaży ciała żubrów. Zakaz ten dotyczy także mięsa pochodzącego z zabitych zwierząt.
Zgoda na odstąpienie od zakazów transportu, uśmiercania i wywozu szczątków żubra może być wydana jedynie w sytuacji całkowitego braku rozwiązań alternatywnych. Analiza rozwiązań alternatywnych i jak ich sprawdzenie nie zostało przeprowadzone. Żaden z aktów prawnych regulujących ochronę żubra nie zezwala na zarządzanie populacją żubra w formie regulowanych polowań.
Sprzeciw wobec czysto komercyjnych polowań wyrażała również Państwowa Rada Ochrony Przyrody w opinii z dn. 24 grudnia 2015 r. W opinii Rady ma to jednoznacznie szkodliwe oddziaływanie na odbiór ścisłej ochrony gatunkowej w świadomości społecznej. Jest także sprzeczne z przepisami ustawy o ochronie przyrody i unijnego prawa tj. Dyrektywy Siedliskowej.
W opinii środowiska naukowego weryfikacji wymaga obecny sposób zarządzania populacją żubra, a uśmiercanie żubrów powinno być stosowane jedynie w uzasadnionych przypadkach, np. żubr poszkodowany w wypadku drogowym, tym bardziej, że informacje o przegęszczeniu populacji żubrów nie są oparte na rzetelnej wiedzy naukowej.
Zdaniem dr hab. Rafała Kowalczyka, dyrektora Instytutu Biologii Ssaków PAN w Białowieży, pomimo sukcesu w restytucji żubra i stopniowego wzrostu jego liczebność w Polsce i w Europie, nadal występują zagrożenia dla trwałości tego gatunku. Większość z nich – wskazana została w opublikowanej w już 2004 roku strategii ochrony żubra Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (European bison – Status survey and conservation action plan, pod redakcją prof. Zdzisława Pucka) i nadal pozostaje aktualna. Jednym z największych zagrożeń jest wciąż zarządzanie populacjami tego gatunku oparte na podejściu hodowlanym, wręcz zootechnicznym, a nie na nowoczesnej wiedzy ekologicznej. Stąd zapewne taka łatwość w podejmowaniu decyzji o odstrzale osobników tego gatunku.
Fundacja WWF Polska stoi na stanowisku, że podejście do ochrony gatunków ściśle chronionych, takich jak np. żubr powinno być oparte o aktualną wiedzę przyrodniczą oraz jednolite zasady, bez względu na miejsce ich występowania, a wszelkie przejawy łamania prawa, zarówno międzynarodowego jak i miejscowego, powinny być piętnowane i karane.
Dlatego WWF jako pierwszy zareagował na bezprawny naszym zdaniem odstrzał żubra na terytorium Niemiec, zgłaszając do miejscowej prokuratury zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa. Obecnie, kilkanaście dni po tym zdarzeniu, władze Polski wydają bardzo kontrowersyjną decyzję, szkodząc przyrodzie kraju i niszcząc wizerunek państwa, które przez dziesięciolecia szczyciło się odpowiedzialnością, za ten unikatowy w skali świata gatunek.
Szukaj
